ليلة سقوط البنطلون

كان المعام صدامة راجل مفترى بصحيح و …بشع إلى أقصى الحدود..
كان فى البداية يتلذذ بقمع أهل بيته سبهم و ضربهم و اهاناتهم.. أستحلى اللعبة .. سكوت زوجاته و أولاده فتح له المجال – فبدأ فى مناوشة جيرانه : نوبه يرمى ميه وسخة على غسيل جيران الدور الأول – نوبه يولع فى الملايات المنشورة عند الجيرن اللى فوق .. يزحزح الحيطه اللى بينه و بين جيرانه أربعه متر عشان يوسع على نفسه ( و هو أصلا مش محتاج)
سكان العمارة كانوا عالم أنتيكه جدا : فى الدور الأول : الحاج : أقدم ساكن فى العمارة راجل زى العسل : مبتسم دائما .. و لكن كان عنده حصافة و بعد نظر شديدين و دائما ما كان يراقب الأحداث من بعيد لبعيد و يحذر من العواقب الوخيمة التى ستحدث لا فى العمارة وحسب و لكن فى الحته كلها فتراه كامن فى البلكونة يراقب الرايح و الجاى بس فحاله ربنا يكرمه كل همه أولاده و مستقبلهم ..
فى الدور الأرضى كانت تسكن الست زبيدة : سنيورة صحيح كانت ست ملعب و بتاعت حظ .. طول النهار العيال يرموا عليها طوب و لا فبالها .. الكاسيت شغال و هى و بناتها هاتك يا رقص .. كانت امرأه محبه للحياة بحق
أما فى الدور التالت فكان مقر الشيخ عبعزيز الثرى .. ثرى بغباء .. كان وارث .. ماتعبش فى فلوسه و كان مهنى أولاده و زوجاته و ملك يمينه زى مالكتاب بيقول بس ياحرام كان بيعانى من شوية مشاكل صحية فى المسالك و كانت حركته قليلة .
أما بالنوسبة للدور الرابع فكان الساكن مسخرة راجل قرداتى دمه خفيف موت و تعرفه من باب شقته – الوحيده اللى لونها أخضر زرعى بتاع خيبة الأمل ده – و كان ناصب خيمة فى البير السلم بيقيل فيها هو و ميمون ساعة الضهرية و اللى طالع و اللى نازل يخوض فيه .
فوق السطوح كان فيه شوية سكان مالهمش لازمة بس صوتهم عالى و طول النهار تسمع خناق و صريخ نسوان بتتخانق و تشد شعر بعض .
.. القصد .. بعد قعدة حشيش بلدى من الصنف الجيد علّى المعلم و فكر فى فكرة مجرمة : جاره الأستاذ عبده الباشكاتب اللى فى الشقة اللى جنبه …راجل ربنا رزقة ببنتين .. و مسيرهم للجواز .. و شقة عبده أفندى واسعة و برحة .. فقرر المعلم انه أول مايصبح الصبح يجيب جوز عمال و بنّا و ألف طوب و يهدم الحيطة اللى بينه و بين عبده أفندى و ياخد مساحة من أودة الأنتريه ليضمها لشقته – و يطلع بحيطه جديدة ولا من شاف ولا من درى …… كده من الباب للطاق.
تانى يوم الصبح و أول ماخرج عبده أفندى للمحكمة هوب هوب هد ياجدع كسر كسر و قام منفذ الخطة….
التكسير و الهبد و الرزع شغّال و لا حد من السكان فكر يطلع يشوف ايه اللى جرى .. واحنا مالنا .. دع الخلق للخالق .
عبده ده كان راجل مسالم أما رجع و شاف اللى جرى لف على كل السكان يستنجد بيهم – محدش عبره .. ياناس ياهو .. حد ييجى يقف معايا .. اللى طلع عنده مشوار و اللى طلع عنده البروستاتا و اللى بتولد و اللى بتتـ .. القصد
نزل عبده زى المجنون : أروح فين أجى منين … عايز حقى .. قعد عالقهوة يشرب بق ميه .. و استهدى بالله و هداه تفكيره انه يستنجد بالمعلم البطاش حرامى المنطقة.
المعلم بطاش ده راجل غنى قوى و طماع .. حاجة كده زى المعلم صدامه بس على واسع .. بيشتغل فى المقاولات ,
من زمان كانت عينه على عمارة سكسكه عشان يهدها و يطلع بيها برج عملاق ناطحة سحاب – حاكم موقع عمارة سكسكة مالوش حل واخد أربع نواصى بحرى و واصل له كل المنافع.
أنا فعرضك يا سيد المعلمين : جارى اللى فى الشقة اللى جنبى اعتدى عليا .. مالناش غيرك يا سيد الناس .. تعالى خدلى حقى
وقف المعلم بطاش وقفة شديدة و نده أهل حتته : يا أهل حتتى يا ولاد البلد يا رمز الشهامه : الجدع المسكين ده عايزنى آخدله حقه – يالا ياعيال نغيته: اللى معاه شومة و اللى بسكينه و اللى بغطا حله – و النسوان كمان لازم تيجى معانا أسلى أنا راجل ديموكراتى .
رجع عبده العماره و معاه بطاش حرامى المنطقة و الهالومه بتاعته .. أستقروا فى شقة عبده ..ماهما لازم يدافعوا عن الحك و الفديله…
القصد المعلم بطاش و رجالته خدوا حق عبده من صدامه و بركوا فى الشقه .. ثم بدأوا فى مضايقة السكان كما كان يفعل صدامه .. و لكن ردود أفعال السكان اختلفت هذه المرة – فأصبحوا يلينون الجانب لبطاش .. اللى يبعتله صينية بطاطس فرن و اللى تبعتله طبق عاشورة .. و اللى رجلها تتجزع عالسلم و توريله الواوا يح ……….
و فى أحد الليالى الغامقة .. سمع السكان جلبه شديدة فى الدور بتاع عبده و صدامه … واحده من نسوان بطاش(و الفافوريه بتاعته : أم لبيب) بتصوت بالصوت الحيانى : يا مصيبتى الراجل صدامه بيتحرش بيّا .. يا دهوتى الحشيش لحس دماغه و بيخليه يعمل لى قلة أدب !!!!!!!!!
و كالعادة لم يتدخل أى نفر من الجيران ..
بس لما ييجى بطاشه من السوق و أنا هخليه يطلع ميتينكم يا عمارة سكه مافيهاش راجل .. بقى أنا يتحرش بيا؟؟ دانا اللى عالحجر – أفكركم يا غجر لما زنقت الولية السنيورة اللى فى الأرضى و ضربتها بالشبشب و مفيكوش راجل نطق؟؟
و رجع المعلم من السوق و طبعا حكت له زوجته الأبيسود الذى حدث:
و يعلو صوت بطاشه هذه المرة : لو فيكوا راجل يطلعلى يا عالم أفيونجية – بتتحرشوا بستكوا أم لبيب ؟ مين بيحشش فى العمارة دى؟
و فى لمح البصر فتح كل السكان أبوابهم و طالبوا المعلم بتفتيشهم ذاتيا هم و كافة أفراد أسرهم .. نفر .. نفر .. كله سلت المنطلون و سلم نفسه.
بينما هذا الهرج و المرج .. كان المعلم صدامه قاعد بيبهدل فى حريمه و أولاده فى بيته كالعادة : افتح يا صدامه أنا عارف ان انت اللى عندك الحشيش .. بقولك أفتح عشان تبطل تتحرش بأسيادك .
رفض صدامه بشده فتح الباب فماكان من بطاشة و صبيانه الا انهم كسروا الباب و فتشوا البيت حته حته – مالتقوش حشيش ( لأن صدامه كان رماه فى التواليت.. بس هو كان بيحشش للأمانة ) دخلوا عالمطبخ .. يمكن فى التلاجة – لا مفيش بس فيه حتتين لحمة و ورك فرخة – أكلوهم – دخلوا عالبنات و هما نايمين و اضطروا يفتشوهم – لحسن يكونوا مخبيين البضاعة فى هدوهم .. برضو مفيش .. المهم مرمطوا الدنيا و قوموا ولاد سميرة على ولاد فايزة - .. و أول مامسكوا صدامه و علقوه عالفلكة عشان يحرم يحشش تانى .. صوتوا العيال .. و السكان اللى واقفة تتفرج من بره على باب الشقة قطعوا خنس و لسان حالهم يقول : يستاهل ماكان سَلَت المنطلون ..
صدامة مات من الضرب – قلعوه هدومه و مدوه على رجيله قدام عياله و كافة سكان العمارة - و ياعينى الدمعة فرت من عينهم ……

# فى اليوم الرابع بعد هذه الواقعة اجتمع السكان فى منتجع بركة عين الصيرة و عملوا اجتماع كده عالديق نددوا فيه بالتوقيت السئ لتفليك صدامه و كان للأسف وقت القيلولة مما أدى الى ازعاج السادة المقيلين ازعاجا شديدا و نوه ساكن الدور الأول انه كان قد حذر صدامه من مغبة أفعاله و أنهى كلمته بمقولته الشهيرة : و أنا مالى تتعظوا تتعظوا .. ماتتعظوش ما تتعظوش و قد أذعر من أنذر ……عداه العيب و أزح و بعدين قعدوا يمصوا قصب فى الشمس.

## فى اليوم السابع من هذه الواقعة تم هدم الجدار الذى يفصل بين شقة عبده و شقة المأسوف على شبابة صدامه

### فى اليوم التاسع صحا السكان على دوى الآت هدم ثقيلة فى الشارع تستعد لمهمة ما …..!!!!!!!!

- تحديث لازم :

-أم أبيب - عفوا أم لبيب - شوهدت أكثر من مرة و هى تدخن سجاير الحشيش فى البلكونة حتى الصباح و هى تتراقص على أنغام الأغنية الوطنية الشهيرة : "البانجو مش بتاعى " !ا

تحديث لازم تانى.... و النبى و النبى

تقرر تأجيل الجلسة الختامية لقمة عين الصيرة لأجل غير مسمى لحين عودة معظم السكان من منتجع كارلو فيفارى - نواحى الفيوم - لزوم المرمات الدورية لشباب العمارة و ننصح السادة القارئين فوق الخمسين بزيارة هذا المنتجع السحرى و من لم يستطع فعليه بدفن نفسه فى رمال وادى النطرون الدافئة حيث تتم عمليات التطمير هناك بمنتهى الدقة و كذلك يتم العلاج بالكهرباء (آيوه و ربنا) - أهلا بعودة الشباب....... مرحى يارفاق-